हाँसोलाई सर्वोत्तम औषधि मानिन्छ, तर यही हाँसो कुनैबेला बन्धन समेत बन्न सक्दछ । सद्‌गुरु, यो बुझाउँदै हुनुहुन्छ कि बनावटी रूपमा हाँस्नुको सट्टा हामीले हाँसोको स्रोतमा ध्यान दिनुपर्छ ताकि स्वाभाविक रूपमा आनन्दित अवस्थामा रहन सकियोस् ।

के तपाईं आफूलाई प्रायःजसो विगतका दिनहरू सम्झेर टोलाइरहेको अनि 'पुराना रमाइला दिनहरू' फेरी बाँच्न खोजिरहेको पाउनुहुन्छ ? सद्गुरू, हामीलाई स्मरण गराउँदै हुनुहुन्छ कि हाम्रो जीवनकालको कुनै ग्यारेन्टी हुँदैन, त्यसैले हामीले यो सुनिश्चित गर्नुपर्छ कि हाम्रो जीवनको सबैभन्दा राम्रो दिन 'आज' हो, न कि 'हिजो' ।

के खुसी एउटा भ्रामक लक्ष्य हो, जुन तपाईंको जीवनमा कहिलेकाहीँ मात्र हुने गर्दछ ? खुसीको खोजमा भौँतारिने प्रवृत्तिलाई सावधानीपूर्वक भताभुङ्ग पार्दै, सद्‌गुरु जीवनमा कसरी खुसी हुने भन्ने कुरा बताउँदै हुनुहुन्छ ।

स्वयंसेवा बारे बताउने क्रममा सद्‌गुरु हामीलाई बुझाउँदै हुनुहुन्छ कि यदि हामी इच्छुक भई बाँच्यौ भने, जीवनको हरेक पक्षमा स्वयंसेवक हुन सक्दछौँ । यही इच्छुकताले जीवनलाई आनन्द र तृप्तिले भर्दछ ।

आज अधिकांश मानिसहरूमा अध्यात्मप्रति एक प्रकारको एलर्जी रहेको छ, किनकि यसलाई दरिद्र रूपमा जीवन बाँच्ने तरिकाको रूपमा प्रस्तुत गरिएको छ । सद्‌गुरु, आध्यात्मिक हुनुको सही अर्थ बताउँदै हुनुहुन्छ ।