यस नवीनतम लेखमा सद्‌गुरु, आदि शङ्कराचार्य कसरी महान् थिए भन्ने कुरा बताउने क्रममा उनको जीवनमाथि प्रकाश पार्दै हुनुहुन्छ । शङ्कराचार्यले पूरै ब्रह्माण्डलाई माया भनेका थिए, आखिर मायाको अर्थ के हो ? आउनुहोस् यो दर्शनको बारेमा विस्तारमा जानौँ...

महासमाधि भनेको के हो ? आध्यात्मिक साधकहरूको निम्ति सबैभन्दा उच्च रहेको यो लक्ष्य के तपाईंको लागि सम्भावना बन्न सक्दछ ? यसको लागि सही प्रेरणा र उचित मार्ग के हो ? यसलाई आफ्नो निम्ति कसरी सम्भव बनाउन सकिन्छ ? अनि, कस्तो किसिमको साधनाले हामीलाई त्यो अवस्थामा पुऱ्याउँछ ? यस्तै-यस्तै प्रश्नहरूलाई सद्‌गुरुले यो स्पटमा सम्बोधन गर्नुभएको छ । साथै, सद्‌गुरुले यतिसम्म भनिरहनु भएको छ— "जब तपाईंको लागि जाने समय आउँछ, म यो सुनिश्चित गर्नेछु कि तपाईं यहाँबाट राम्रोसँग जानुहुनेछ । यो एउटा वाचा हो ।"

यस नवीनतम लेखमा नयाँ वर्षको स्वागत गर्दै, सद्‌गुरु, हामीलाई जीवनको एकमात्र निश्चित पक्ष अर्थात् मृत्युसँग बढी निकट सम्बन्ध राख्नको लागि पुनः स्मरण गराउँदै हुनुहुन्छ । भलै, हामीले मृत्युलाई एकदमै भयानक रूपमा बुझ्दै आएका भएपनि, सद्‌गुरुले यो सम्झाउँदै हुनुहुन्छ कि श्वास लिने र श्वास छोड्ने जसरी हामीले जीवन र मृत्यु दुवैलाई स्वीकार गर्नुपर्छ । कसरी सही विकल्प रोज्ने र आफ्नो अस्तित्वमा कसरी चम्किने भनेर उहाँ मार्गदर्शन गर्दै हुनुहुन्छ । जीवित छँदै मृत्युलाई बाँच्नुभयो भने, यस धरतीमा कसरी समय बिताउने भन्ने सन्दर्भमा तपाईं एउटा फरक सम्भावना रचना गर्नुहुन्छ ।

वनप्रस्थ यस्तो परम्परा हो, जहाँ आफ्नो जीवनको अन्तिम चरणतिर व्यक्तिले सम्पूर्ण सांसारिक कामहरूबाट हात झिकेर वन (जङ्गल) मा गएर जीवन बिताउँछन् । कसरी जङ्गलमा बस्नाले तपाईंको मृत्यु सहज हुन्छ ? साथै, के यो परम्परागत विधि अहिलेको समयमा पनि प्रासङ्गिक छ ? आउनुहोस्, सद्‌गुरुमार्फत जानौँ...

शब्दहरूलाई एउटा सीमासम्म लगेर, सद्‌गुरु, यस्तो अवस्थाको बारेमा बताउँदै हुनुहुन्छ, जुन भौतिक दायराभन्दा पर हुन्छ— यहाँ सम्म कि आयामहरूभन्दा पनि पर हुन्छ । "के मैले मुक्ति प्राप्त गर्नेछु ?" भन्ने प्रश्नलाई स्पष्ट रूपमा सम्बोधन गर्दै भन्नुहुन्छ, "अहँ, कहिल्यै पाउनु हुनेछैन ! कसैले पनि पाउनु हुनेछैन ।" तर, यसको अर्थ त्यहाँ आशाको किरण छैन भन्ने पक्कै होइन । यो विरोधाभासपूर्ण लाग्न सक्दछ ! सद्‌गुरु भन्नुहुन्छ— " म यो सुनिश्चित गर्नेछु कि तपाईं मुक्त हुनुहुनेछ, तर तपाईंले त्यसलाई ममाथि छोड्नुपर्ने हुन्छ ।"

हाम्रो मन विपरित भावनाहरू, विपरित विचारहरू अनि विपरित संवेगहरूबीच कहिले यता त कहिले उता गरिरहन्छ । मन किन अनायासै यताउती चलमलाउँछ ? यो अवस्थाबाट कसरी बाहिर निस्किन सकिन्छ ? यसलाई सम्बोधन गर्दै, सद्‌गुरु भन्नुहुन्छ, ″मानव मनको सबैभन्दा अद्‌भुत पक्ष यो हो, कि यो कुनै पनि क्षण जुनसुकै रूपमा बदलिन सक्दछ । यो तबमात्र समस्या बन्दछ, जब तपाईं आकारलाई दिशा ठान्ने भुल गर्नुहुन्छ ।