या कथेमध्ये सद्गुरू आपल्याला योगविज्ञानाच्या आरंभापर्यंत घेऊन जातात, आणि सर्वप्रथम योगी आणि सर्वप्रथम योग 'वर्ग' यांविषयी सांगतात.

निर्वाण किंवा परम मुक्तीकडे जाण्याचा मार्ग शोधत असणारे अनेक आध्यात्मिक इच्छुक एका वर्तुळातच गोल फिरत राहतात. पण निर्वाणाचा मार्ग तुमच्या पायाखालीच असतो.

आध्यात्मिक कवी कबीर याच्याकडे साधकांनी अनेक शतके प्रेरणास्थान म्हणून पाहीले आहे. सद्गुरू सांगतात की आपण जेव्हा त्याच्या धर्माबद्दलच्या चर्चेत अडकतो, तेव्हा त्यांने जे सांगितलेले ज्ञान आहे, त्याला आपण मुकतो.

सद्गुरू जागरुकते बद्दल माहिती देत आहेत. जागरूक कसे व्हायचे हे जाणून घेण्यापूर्वी जागरूकता म्हणजे काय ते जाणून घेऊया? वास्तविक जागरूकता अनेक स्तरांवर असते......

६००० वर्षांपेक्षाही पूर्वी अगस्ती मुनींनी नटद्रीश्वर मंदिर प्राणप्रतिष्ठित केले असे म्हणतात. अगस्तीमुनीं या जागेत त्यांच्या ऊर्जा आणि त्यांचे सूक्ष्म शरीर कसे ठेवून गेले आहेत हे सद्गुरू सांगत आहेत.

सद्गुरु मानवी बुद्धिचे स्वरूप आणि चाणाक्षपणाची लक्षणे यावर एक दृष्टिक्षेप घालत, जीवनात दोघांचे महत्व आणि प्रासंगिकता काय याचे सुंदर स्पष्टीकरण देत आहेत.

आपण अध्यात्माच्या मार्गावर चालताना आपल्या व्यथांची जाणीव आपल्याला होते आणि ती आपल्याला एका संभ्रमात्मक स्पष्टतेकडे नेते . याबद्दलच्या प्रश्नाचे उत्तर सद्गुरु आपल्याला देतात.

सद्गुरु योगींच्या मंद, मध्यम आणि उत्तम या तीन प्रमुख श्रेणींविषयी भाष्य करत आहेत.

विद्यापीठात विज्ञान शाखेच्या अभ्यासक्रमाला असलेला विद्यार्थी सद्गुरूंना विचारतो आहे की या भूमीतच उगम पावलेल्या योग विज्ञानाला भारतीय तरुणांना त्याची आवड नाही, असं का? योगाची खरी व्याख्या आणि हे विज्ञान प्रत्येक मनुष्याला कसे लागू पडते यावर सद्गुरू भाष्य करत आहेत.