गुरु पौर्णिमेच्या सदगुरुंच्या कविता | Guru Purnima Marathi Kavita

सत्याच्या शोधात मी दोन्ही मार्ग धुंडाळले 
काही पूजनीय मानले जाणारे तर काही विचित्र

पण कृपावंत गुरू आले आणि
त्यांनी माझ्या ज्ञानाच्या प्रवाहाला दिशा दिली

तृतीय नेत्राच्या पवित्र स्थानी
त्यांनी त्यांची काठी टेकवली 
आणि मला वेड लावून गेले 

हरलो! हात टेकलेले मी
जीवन आणि मृत्यूच्या खेळापुढे 

दोन्ही खेळ खेळलो मी 
पण ढिम्म हललो नाही..

आणि अचानक एक माणूस
माझ्यापाशी येतो, 
तो काठी टेकत चालणारा
मी नवयुवकासारखा सुदृढ

सगळं पाहून चुकलेलो  मी
जन्म - मृत्यू आणि 
जे जे म्हणून जीवन बहाल करतं, ते सगळं काही ..

तरी सुन्न बसून होतो..

तेव्हा हा काठीवाला माझ्यापाशी आला
अन् त्याची विद्युत्पाती काठी
माझ्या कपाळावर टेकवून गेला.