کارما یعنی تو سازندهی زندگی خودت هستی.
در هر لحظه از زندگیات، تو بهصورت فیزیکی، ذهنی، احساسی و همینطور بهلحاظ انرژی عمل انجام میدهی. هر عمل یک حافظهی خاص ایجاد میکند. این کارما است.
سرسپردگی کارما را ازبین میبرد و باعث رهایی میشود.
کارما هم به معنای عمل است و هم به معنای حافظه. هیچ حافظهای بدون عمل و هیچ عملی بدون حافظه وجود ندارد.
لایههای قدیمی کارما تنها درصورتی میتوانند به شما بچسبند که لایههای جدیدی از چسب کارمایی اضافه کنید.
کارما در عمل شما نیست – در نیت و ارادهی شماست. این محتوای زندگی شما نیست که کارما را ایجاد میکند، بلکه سبک و سیاق زندگی شماست که ایجادکنندهی آن است.
کارما از طریق تمایلات خاصی عمل میکند. اما با کمی آگاهی و تمرکز، میتوانید آن را به جهت دیگری سوق دهید.
از میان انواع مختلف کارما، استفاده از نیروهای سحر و جادو به نفع خود یا به ضرر دیگران بدترین عواقب را برای فرد دارد.
کارما مانند یک نوار ضبط شدهی قدیمی است که مرتب بازپخش میشود. یوگا یعنی زندگی را نه فقط یک تکرار، بلکه به یک امکان و تجربهی عمیق تبدیل کنید.
عمل آگاهانه کارما ایجاد نمیکند؛ عکسالعمل، کارما ایجاد میکند.
هر فعالیت فیزیکی که انجام میدهی؛ اگر آن را با مشارکت و شادی انجام دهی، یک کارما یوگی هستی.
اینجا هیچچیز تصادفی نیست. کلّ وجود فیزیکی بین علّت و معلول در حال وقوع است.
کارما به این معناست که زندگی تو ساختهی دست خودت است. کارمای انباشته شده میتواند هم یک نیروی محرکه باشد و هم یک بار سنگین؛ این انتخاب توست.
مهم نیست در گذشته چهنوع کارمایی جمعآوری کردهای، کارمای این لحظه همیشه در دستان توست.
هر کاری که انجام میدهی، فقط بررسی کن؛ آیا همهچیز در مورد توست یا برای خیر همه است. این هرگونه سردرگمی در مورد کارمای خوب و بد را برطرف میکند.
وقتی ادراکتان توسط حافظه تیره و تار میشود، این کارماست. حافظهی شما اساس پیشداوری شماست.
کارما هم بقا و هم اسارت شماست. و اگر آن را درست مدیریت کنید، میتواند رهاییتان هم باشد.
کارما یوگا به معنای خدمت نیست. به معنای فراتر رفتن از اجبار عمل است.
کارما به معنای مسئولیت نهایی است. شما حتّی مسئولیت ژنتیک خود را هم برعهده میگیرید.
اگر واقعاً به حالت مراقبه برسید، فراتر از کارما خواهید بود.