તંત્ર યોગ: જીવનનું સાધન બનાવવું

સદગુરુ: દુર્ભાગ્યવશ, પશ્ચિમી દેશોમાં, તંત્રને એવી રીતે રજૂ કરવામાં આવી રહ્યું છે કે તેનો અર્થ નિષેધ લૈંગિક સંબંધ છે. તે ખૂબ ખરાબ રીતે ખોટું અર્થઘટન કરવામાં આવી રહ્યું છે. તેનું કારણ એ છે કે તંત્ર પર પુસ્તકો એવા લોકો દ્વારા લખવામાં આવ્યા છે કે જેઓ ફક્ત પુસ્તકો વેચવા માગે છે. તેઓ કોઈપણ રીતે તાંત્રિક નથી. “તંત્ર” શબ્દનો શાબ્દિક અર્થ એક તકનીક અથવા તકનીકી છે. આ એક આંતરિક તકનીકી છે. આ વ્યક્તિલક્ષી પદ્ધતિઓ છે ઉદ્દેશલક્ષી પદ્ધતિઓ નથી.

સમાજમાં હાલની સમજમાં તંત્ર શબ્દ ખૂબ જ બિનપરંપરાગત અથવા સામાજિક રીતે અસ્વીકાર્ય પદ્ધતિઓનો ઉલ્લેખ કરે છે. તે ફક્ત તે જ છે કે અમુક પાસાઓનો ઉપયોગ ચોક્કસ રીતે કરવામાં આવે છે. તે યોગથી અલગ નથી. તે યોગનો એક નાનો અંગ છે જેને તંત્ર યોગ કહેવાય છે.

"મને જાતીય જરૂરિયાતો છે તેથી હું તાંત્રિક પાથને અનુસરું છું" ની દ્રષ્ટિએ વિચારતા લોકો બકવાસ છે. તંત્રમાં, એવું નથી કે કોઈ વ્યક્તિ વિકસિત થવા માટે માત્ર જાતીયતાનો ઉપયોગ કરી રહ્યો છે. તેઓ વધવા માટે દરેક પાસાઓનો ઉપયોગ કરી રહ્યા છે.

દુર્ભાગ્યવશ, એવા લોકો હોઈ શકે છે જે ખોટા કારણોસર આવા પાથ તરફ આકર્ષાય છે. તેઓ જાય છે કારણ કે તેઓ તેમની જાતીયતા માટે આધ્યાત્મિક મંજૂરી ઇચ્છે છે. શા માટે તમે આધ્યાત્મિકતા વિશે પોતાને બુલશીટ કરવા માંગો છો? તમારા જીવવિજ્ઞાન ને જીવવિજ્ઞાન તરીકે હેન્ડલ કરો, તમારે તેને અન્ય નામો આપવાની જરૂર નથી.

તંત્ર યોગનો સરળ સિદ્ધાંત છે: જે તમને નીચે લઈ જઈ શકે છે તે તમને ઉપર પણ ઉઠાવી શકે છે. માણસ જે રીતે સામાન્ય રીતે તેના જીવનમાં ડૂબી જાય છે તે ખોરાક, આલ્કોહોલિક પીણું અને જાતીયતા દ્વારા થાય છે. તંત્ર યોગ સમાન ત્રણ વાહનોનો ઉપયોગ ઉપર વધારવા માટે કરે છે. પરંતુ એકવાર લોકો ચોક્કસ પદાર્થોનો ઉપયોગ કરવાનું શરૂ કરે છે, તે ચોક્કસ સ્થિતિમાં હોવા જોઈએ, નહીં તો તે માત્ર વ્યસન બની જાય છે. તેને આત્યંતિક શિસ્તની જરૂર છે, એક પ્રકારનું શિસ્ત જે મોટાભાગના લોકો માટે પ્રયાસ કરવો પણ શક્ય નથી. જ્યારે લોકો આ પ્રકારના માર્ગ પર ચાલે છે.

જો કે, આ તે છે જે ડાબા હાથના તંત્ર તરીકે ઓળખાય છે કે જે ક્રુડર ટેકનોલોજી છે; તેમાં વિવિધ ધાર્મિક વિધિઓ શામેલ છે. તેનું એક આધ્યાત્મિક પાસું પણ છે, જેને જમણો હાથ અથવા દક્ષિણ માર્ગી તંત્ર તરીકે ઓળખવામાં આવે છે. જે ખૂબ જ શુદ્ધ ટેકનોલોજી છે. આ બંને પ્રકૃતિમાં સંપૂર્ણપણે ભિન્ન છે.

જમણી બાજુનો તંત્ર

જમણી બાજુનો તંત્ર કે દક્ષિણ-પંથી તંત્ર વધુ આંતરિક અને ઉર્જા પર આધારિત હોય છે, તે ફક્ત તમારી સાથે જોડાયેલ છે. તેની સાથે કોઈ વિધિ વિધાન અથવા ક્રિયા-કલાપ જોડાયેલ નથી. શું આ પણ તંત્ર છે? એક રીતે તે છે,પરંતુ 'યોગ'માં આ બધું એક સાથે શામેલ છે. જ્યારે આપણે યોગ કહીએ છીએ, ત્યારે અમે કોઈ સંભાવના છોડતા નથી - તેની અંદર બધું છે. તે ફક્ત એટ્લુ જ છે કે વિક્ષિપ્ત મગજવાળા કેટલાક લોકોએ એક વિશિષ્ટ તંત્રને અપનાવ્યું છે, જે એક સંપૂર્ણ વામ-પંથી તંત્ર છે, જેમાં શરીરનો ખાસ રીતે ઉપયોગ કરવામાં આવે છે. તેઓએ આ ભાગને ફક્ત અતિશયોક્તિભર્યો બનાવ્યો અને તેમાં વિવિધ વિચિત્ર જાતીય કૃત્યો ઉમેર્યા અને પુસ્તકો લખ્યા અને કહ્યું, 'આ તંત્ર છે'. ના, તે કોઈ તંત્ર નથી.

તંત્રનો અર્થ છે કે તમે વસ્તુઓ બનાવવા માટે તમારી શક્તિનો ઉપયોગ કરી શકશો. જો તમે તમારા મગજને એટલું તિક્ષણ બનાવી લો કે તે આજુબાજુની દરેક વસ્તુને જોઈ અને સમજી શકે, તો તે પણ એક પ્રકારણો તંત્ર છે. જો તમે તમારી બધી શક્તિ તમારા હૃદય પર કેન્દ્રિત કરો છો જેથી તમને તમારામાં એટલો પ્રેમ મળી રહે કે તમે દરેકને તેમાં ડૂબી દો, તો તે પણ તંત્ર છે. જો તમે તમારા શારીરિક શરીરને જોરદાર શક્તિશાળી બનાવો કે તમે તેની સાથે આકર્ષક યુક્તિઓ કરી શકો, તો તે પણ તંત્ર છે. અથવા જો તમે તમારી ઉર્જાને સક્ષમ બનાવો કે તે શરીર, મન અથવા ભાવનાનો ઉપયોગ કર્યા વિના તેના પોતાના પર કાર્ય કરી શકે, તો તે પણ તંત્ર છે. તો તંત્ર એ કેટલીક વિચિત્ર બકવાસ નથી.

તંત્ર એક નિશ્ચિત ક્ષમતા છે. તેના વિના કોઈ સંભાવના નથી. પ્રશ્ન એ છે કે "તમારો તંત્ર કેટલો શુદ્ધ છે?"

જો તમે તમારી ઉર્જાને આગળ વધારવા માંગતા હો, તો તમારે કાં તો દસ હજાર ધાર્મિક વિધિઓ કરવી પડશે અથવા તમે બેઠા બેઠા પણ કરી શકો છો. આ સૌથી મોટો તફાવત છે. પ્રશ્ન ફક્ત પછાત અથવા અદ્યતન ટેક્નોલૉજીનો છે, પરંતુ તંત્ર એ વિજ્ઞાન છે જેના વિના કોઈ આધ્યાત્મિક પ્રક્રિયા થઈ શકતી નથી.