اصلاً کارما متعلق به کیست؟

پرسشگر: آیا افرادی که به من نزدیک هستند، در ایجاد کارمای من نقش دارند؟ اگر بله، چگونه با این موضوع برخورد کنم؟

سادگورو: فکر نکنید این خانواده شما هستند که باید پاک شوند!  که می‌داند چه کسی در حال رنج کشیدن از کارمای چه کسی است؟ شاید آن‌ها چیز دیگری می‌گفتند! اگر احساس می‌کنید خانواده‌تان بد هستند؛ ممکن است این‌طور شده باشند، اما ممکن است این‌طور نمانند. آن‌ها هم مانند ماه دوره‌هایی دارند. آن‌ها چهره‌های خوشایند و ناخوشایند دارند. این به این دلیل است که در یک خانواده نزدیکی زیادی وجود دارد.

زندگی شما، مسئولیت شما

هر اتفاقی در زندگی شما بیفتد مسئولیت شماست. یعنی این کارمای توست، عمل توست. وقتی در مسیر معنوی هستید و کلمه «کارما»، را به زبان می‌آورید، باید همیشه به خودتان اشاره داشته باشد. این یک رویکرد کاملاً اشتباه است که کسی را که درحالِ گذراندن یک اتفاق ناخوشایند است قضاوت کنید و فکر کنید که کارمای اوست. شما انسانیت بنیادی خود را از دست خواهید داد. کارمای شخص دیگر هرگز به شما مربوط نمی‌شود. این کارمای شماست که باید شاهد اتفاق ناخوشایندی برای یک انسان دیگر باشید.

مهم نیست چه اتفاقی بیفتد، این تو هستی. در زندگی شما اتفاق می‌افتد، پس کارمای شماست. چه از اطرافیان خود رنج ببرید و چه لذت، این کارمای شماست.

لحظه‌ای که به کارمای شخص دیگری اشاره کنید، به نیرویی شیطانی تبدیل خواهید شد. شیطانی همیشه به معنای نیت بد نیست. شیطانی یعنی شما طوری هستید که هر کاری انجام دهید، نتیجه‌اش برای اطرافیان‌تان منفی خواهد بود. لحظه‌ای که شروع به فکر کردن در مورد کارمای شخص دیگری می‌کنید، در آن جهت حرکت می‌کنید.

این همان چیزی است که سعی می‌کنیم در معنویت اصلاح کنیم، که متوجه شوید، هر اتفاقی که بیفتد، خود شما هستید. در زندگی شما اتفاق می‌افتد، پس کارمای شماست. چه از اطرافیان خود رنج ببرید و چه لذت، این کارمای شماست.

بنابراین نگران کارمایی نباشید که از خانواده‌تان می‌آید؛ چنین چیزی وجود ندارد. «خانواده» فقط در ذهن شماست. این ایده که چه‌کسی خانواده شماست و چه‌کسی نیست، چه‌کسی برای شما عزیز است و چه‌کسی نیست، کاملاً در ذهن شما ساخته شده است. اگر ذهن نداشتید، مفهوم خانواده برای شما وجود نداشت. این به این معناست که آن‌ها عمل شما هستند، کارمای شما. باید بدانید که هر اتفاقی که در زندگی‌تان رخ می‌دهد، خود شما هستید. هنگامی که از آن آگاه شدید، تبدیل به یک فرد می‌شوید. در غیر این ‌صورت، پراکنده باقی می‌مانید. به‌دلیل اینکه انسان‌ها بسیار پراکنده‌اند و با چیزهای بسیاری در اطراف‌شان هم‌هویت شده‌اند، مدت زیادی طول می‌کشد تا خود را به یک کل واحد و منسجم تبدیل کنند. زمانی که این اتفاق بیفتد، چیزی که به دنبال آن هستید می‌تواند در یک لحظه مال شما شود.