தாம் நடத்திய தர்ம சோதனையில் அனைவரையும் தேர்ச்சியடைய அனுமதித்த கிருஷ்ணர், ஒருவரை மட்டும் தடுக்கும் முடிவை ஏன் தேர்ந்தெடுத்தார் என்பதற்கான காரணத்தை விளக்குகிறார் சத்குரு.

நமது வாழ்க்கை கதை ஏற்கனவே எழுதப்பட்டு விட்டதா அல்லது நாம்தான் ஒவ்வொரு பக்கமாக எழுதுகிறோமா? விதி என்பது உங்கள் வாழ்க்கையை நீங்களே நிர்ணயிப்பதில் இருந்து தப்பிக்க உபயோகப்படுத்தும் காரணமா அல்லது உண்மையா? நீண்ட காலமாகவே பிடிகிடைக்காத இந்த கேள்விக்கு சத்குரு அளிக்கும் பதில் உங்களுக்கு ஆச்சரியம் தரக்கூடும்.

தன் வாழ்வின் இறுதி கணங்களில், ஒரு அரசன் எப்படி அரசாள வேண்டும் என்று யுதிஷ்டிரனுக்கு அறிவுறுத்தும் பீஷ்மர், தன் வாழ்நாளிலேயே உயர்ந்த பரிசையும் பெறுகிறார்.

தங்கள் இறுதி நாட்களை கழிக்க கானகம் செல்லும் திருதராஷ்டிரனும் காந்தாரியும் அங்கே கோரமான முறையில் மரணமடைகிறார்கள். அஸ்தினாபுரத்தில் அரசாட்சியைத் துவங்கும் யுதிஷ்டிரன், அனைவரது வாழ்வும் வளமடையும் வகையில் சீரோடும் சிறப்போடும் 36 வருடங்களுக்கு தொடர்ந்து அரசாள்கிறான்.

வாழ்வில் வெற்றிகரமாக திகழ, திறமை, அருள், அதிர்ஷ்டம் ஆகியவற்றின் பங்களிப்பு என்ன என்பதை மஹாபாரதத்திலிருந்து உதாரணத்துடன் விளக்குகிறார் சத்குரு.

வாழ்க்கையில் வெற்றியை எது தீர்மானிக்கிறது? அது வெறும் அதிர்ஷ்டமா அல்லது தெய்வீகம் கரம் கொடுக்கிறதா? அதிர்ஷ்டத்திற்கும் அருளுக்கும் இடையே வித்தியாசம் இருக்கிறதா? மஹாபாரத நிகழ்ச்சியின்போது பங்கேற்பாளர் ஒருவரின் கேள்விகளுக்கு சத்குருவின் பதில் இங்கே நமக்காக.

திரைப்பட இயக்குனரும், தயாரிப்பாளருமான திரு. கரண் ஜோஹர் அவர்கள் சத்குருவிடம் தந்தை - மகன் உறவில் இயல்பாகக் காணப்படும் இடைவெளி குறித்துக் கேட்டபோது, சத்குரு அளித்த விரிவான பதில்களின் தொகுப்பை படித்தறியுங்கள்.

கிருஷ்ண ஜெயந்தி அன்று, கிருஷ்ணனின் பிறப்பு குறித்தும், அவன் பிறந்ததும் சிறைச்சாலையில் இருந்து எடுத்துச் செல்லப்பட்டு, வெள்ளப்பெருக்கெடுத்தோடும் ஆற்றைக் கடந்து யசோதாவிடம் சென்று சேர்ந்த கதையையும் அறிந்துகொள்ளுங்கள்.

யுத்தத்தில் வெற்றி பெற்ற பாண்டவர்கள் தங்களுக்கு உரிமையான ராஜ்ஜியத்தை அரசாள அஸ்தினாபுரம் வருகிறார்கள். வெறுப்பில் கொதித்துக் கொண்டிருக்கும் திருதராஷ்டிரனும் காந்தாரியும் பாண்டவர்களை கொல்ல திட்டமிட, அது கிருஷ்ணரால் முறியடிக்கப்படுகிறது.

தர்மத்தைப் பின்பற்றுவதும் உண்மையாக இருப்பதும் ஒன்றுதானா? ஒருவரின் தர்மம் என்பது நிலையான விதிமுறைகளா அல்லது குறிப்பிட்ட சூழ்நிலையைப் பொறுத்து மாறுபடுமா? தர்மத்தின் வழி நடப்பவர், அனைவரையும் அரவணைப்பராகவும் இருக்க வேண்டுமா? மஹாபாரதத்தின் அடிநாதமாக திகழும் தர்மம் பெரும்பாலான நேரங்களில் தவறாக புரிந்துகொள்ளப்படுகிறது. எது உண்மையான தர்மம், தர்ம வழியில் நடப்பது என்றால் என்ன என்பது பற்றி நமக்கு இங்கு ஆழமான, தெளிவான விளக்கம் தருகிறார் சத்குரு.

முன்பொரு சமயம் பாண்டவ சகோதரர்கள் நால்வரும் கானகத்தில் விஷமுற்ற குளத்தில் நீரருந்தி ஒருவர் பின் ஒருவராக உயிரிக்கிறார்கள். குளத்திற்கு காவலாக இருந்த ஒரு யட்சன் தனது கேள்விகளுக்கு பதிலளித்தால் யுதிஷ்டிரன் உயிர் தப்புவதோடு சகோதரர்களையும் மீட்கலாம் என்று சவால் விடுகிறான். சவாலை ஏற்ற யுதிஷ்டிரன் மன்னிக்கும் குணம் பற்றிய கேள்விக்கு அளித்த பதில் குறித்து சத்குருவிடம் விளக்கம் கேட்கிறார் ஒரு பங்கேற்பாளர். நல்லொழுக்கம் என்று போதனையோ தத்துவமோ பேசி சமாளிக்காமல், உண்மையில் மன்னிப்பது என்றால் என்ன என்பதை யதார்த்தமாக எடுத்துரைக்கிறார் சத்குரு.

மஹாபாரதம் நிகழ்வின்போது பங்கேற்பாளர்களின் கேள்வி ஒன்றிற்கு பதிலளிக்கையில், ஏகலைவனின் கட்டை விரலை குரு தட்சணையாக கேட்டதன் மூலம் ஒரு மிகச்சிறந்த வில்லாளியை குரூரமான முறையில் துரோணாச்சாரியார் முடக்கியதன் உண்மையான நோக்கத்தை வெளிப்படுத்துகிறார் சத்குரு.

ஆரம்பத்தில் யாதவ குலத்தினரின் வாழ்வு செழித்தாலும், தற்பெருமை மிக்கவர்களாக மாறியதால், தவிர்க்க முடியாமல் அவர்களின் விதியை சந்திக்கிறார்கள். தன்னைப் போல‌ கடவுள் தன்மையுள்ள உயிராக இருந்தாலும், கர்மா வகுத்த விதியிலிருந்து யாராலும் தப்ப முடியாது என்பதை அறிந்தவராக நடப்பதை வேடிக்கை பார்க்கிறார் கிருஷ்ணர்.

அஸ்வத்தாமன் எய்த பிரம்மாஸ்திரத்தால் பாதிப்புக்குள்ளாகும் பச்சிளம் சிசுவை காக்க வேண்டிய கட்டாயம் கிருஷ்ணருக்கு ஏற்படுகிறது. இது எப்படி கிருஷ்ணரின் இயல்பான தன்மையில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது என்பதை இந்த பகுதியில் நாம் அறிய இருக்கிறோம்.

சுமார் 5,000 ஆண்டுகளுக்கு முன் மஹாபாரதம் நிகழ்ந்த காலத்தில், வெறும் 18 லட்சமாக இருந்த உலக மக்கள்தொகை இன்று ஏழரை லட்சம் கோடியாக உயர்ந்திருக்கிறது. மறுபிறப்பு என ஒன்று இருக்கிறது என்றால், எப்படி இவ்வளவு அதிக எண்ணிக்கையில் உயிர்கள் பெருக முடியும்? தவறான ஒரு புரிதலில் உருவான இந்த கேள்விக்கு மஹாபாரத நிகழ்வின்போது சத்குரு பதிலளித்து தெளிவு வழங்கியதை நாம் இந்த பகுதியில் பார்க்க இருக்கிறோம்.